رودخانه ای که از ماه می گذرد‎

رودخانه ها از میان ماه می گذرند
درختان نامرئی بر ستارگان ناشناس می رویند و سایه می اندازند
خانه های دریایی به ساحل جنوب می رسند و خشک می شوند
بی آنکه از کسی بشنوی
یا در کتابی بخوانی
می دانی
همیشه پاهایی که بر زمین می روند
به غبارها انس می گیرند
و در بیابانی
خیمه می زنند
چه کسی می داند
چرا نیمه های شب
وقتی که بی خوابی دانه دانه مان می کند
به این انارها ی کال می بالیم
سرنوشتهای ترش
آخرتهای گس
و چرا هر وقت گناه می کنیم
از فرشته گان الهی پاکتر می شویم؟
رودخانه ها از میان ماه می گذرند